Hij is keeper geweest, maar bij het traditionele eiergooien in Nieuwleusen was hij merkwaardig genoeg niet de vanger, maar de werper.
Toch kwam zijn ervaring als doelverdediger hem goed van pas, vindt Sebastiaan Schoemaker. “Bij het uitwerpen wijs je als het ware de bal na”, zegt hij. “Met eiergooien is het niet anders.” Zijn kompaan Rutger van Dragt – ‘ik ben weer niet zo handig met gooien’ – toonde zich een uitstekend vanger. “Meebewegen met het ei, dat is de kunst. Je moet het ei vooral niet tegenhouden.”
Het Nieuwleuser duo was zondag het meest succesvol tijdens het traditionele eiergooien op de parkeerplaats bij café ’t Witte Peerd in hun woonplaats. Vorig jaar werden ze vierde, maar dit jaar wonnen ze het drukbezette en goedbezochte toernooi met hun uiteindelijke worp over 35 meter. Bij lange na geen baanrecord overigens, want dat staat sinds 2008 met 55 meter nog altijd stevig op naam van Gerald en Harold de Boer. Dit duo, dat het sinds 1993 bijna jaarlijks georganiseerde toernooi al zeven keer won, werd ditmaal derde.
Plaatsgenoten Gerjan Kok en Heico Ruitenberg zijn nog vol goede moed als ze doordringen tot de laatste tien. “Rustig gooien en soepel vangen”, ontvouwen ze hun aanpak. “En altijd even schudden voor gebruik. Al komt er gewoon ook heel veel geluk bij kijken. Bovendien is elk ei anders.”
Ellen van de Hoek uit Punthorst is de laatst overgeblevene van de weinige vrouwelijke deelneemsters. Maar bij ruim dertig meter stranden haar pogingen en die van teamgenoot Gerben Volkerink. Maar goed ook, zegt ze: “We hadden een soort striptease afgesproken. Bij elke succesvolle worp moest er een kledingstuk uit. Maar het bleef bij mijn sjaal en mijn jas.” Ze hebben thuis op het erf wel geoefend. “We hebben er zo’n zestig eieren doorheen gejaagd.”
De organisatie van het eiergooien schat dat er zondag ruim acht treetjes van elk 24 eieren sneuvelden. Met 54 deelnemende teams (bij de jeugd 17) was het een succesvolle editie, die dankzij het redelijk zonnige weer uitstekend bezocht werd.
Ook in Dalfsen streden de duo’s om de eer van het dorp. Bij Het Oude Station vlogen de eieren langs de spoorrails en over het perron. Gemiddeld gooiden de deelnemers, af en toe afgeleid door een toeterende machinist, zo’n twintig meter. Uiteindelijk mochten Chiel Huisjes en Sjoerd Klarenbeek het hoogste podium betreden. Huisjes was daar overigens niet echt door verrast. “Dit hadden we ingecalculeerd, zeker na een paar keer oefenen.”
